Στον δρόμο προς την ανακατανομή των σφαιρών επιρροής στην Ε.Ε ο Ελληνικός ιμπεριαλισμός περνάει την μεγαλύτερη κρίση του από την δεκαετία του ’40. Αυτή η κρίση έχει φέρει στο προσκήνιο την εναπόθεση όλων των ελπίδων της αστικής τάξης στον ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά στον Α. Τσίπρα. Η ανακατανομή των σφαιρών επιρροής στην Ε.Ε γίνεται φανερή από την αντίθεση ανάμεσα στην Γαλλία-Ιταλία και την Γερμανία με τους δορυφόρους της.
Η συντριβή της εργατικής τάξης είναι ante portas. Η εναπόθεση όλων των ελπίδων της αστικής τάξης στον ΣΥΡΙΖΑ δεν συνιστά παρά μια «εθνική κυβέρνηση» που θέλει να «εκσυγχρονίσει» τον Ελληνικό καπιταλισμό στα πρότυπα της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας και της υπόλοιπης Ε.Ε. Αυτή η «εθνική κυβέρνηση» προσκρούει στην Γερμανία που θέλει να περιορίσει την ευρωζώνη και την Ε.Ε στα δικά της μέτρα διώχνοντας την Ελλάδα και στο μέλλον όποιες άλλες χώρες εναντιώνονται στον δημοσιονομικό της ζουρλομανδύα.
Η συντριβή της εργατικής τάξης είναι βέβαιη στον βαθμό που η εργατική τάξη δεν βγαίνει στο προσκήνιο. Η ευθύνη του ΚΚΕ και της Αριστερής Πλατφόρμας είναι μεγάλη. Αν η Αριστερή Πλατφόρμα δεν οργανωθεί σε έναν εναλλακτικό πόλο και δεν κινητοποιήσει τις μεγάλες μάζες του λαού, αλλά αντίθετα επιλέξει να δίνει κοινοβουλευτικές και εσωκομματικές μάχες, είναι βέβαιο ότι το εργατικό κίνημα θα πισωγυρίσει κατά δεκαετίες.
«To κύριo και θεμελιώδες καθήκον μας είναι να διευκολύνουμε την πολιτική ανάπτυξη και την πολιτική οργάνωση της εργατικής τάξης. Εκείνοι που ωθούν αυτό το καθήκον στο περιθώριο, που αρνούνται να υποτάξουν σε αυτό όλα τα ειδικά καθήκοντα και τις ιδιαίτερες μεθόδους του αγώνα, ακολουθούν ένα ψεύτικο μονοπάτι και προκαλούν σοβαρή ζημιά στο κίνημα.» (Λένιν).